سلام امام مهربانم ،مهدی جان.......
30 آبان 1399 توسط فاطمه اگاه
انگار در دلهایمان غوغاست … هر روز عزیزانی را از دست می دهیم . دیوارهای شهر پر از آگهی های تازه ی ترحیم است … قبرستان ها مملو از قبرهای تازه است … بیمارستان ها دیگر جای بستری ندارد …
دلهایمان مدام شور می زند … اما کاری از کسی ساخته نیست …
دیگر امیدی نیست ، توانی نیست ، چاره ای نیست …
فقط خودتان راه نجاتید … فقط خودتان اکسیر شفابخش امید را ، آیه ی معجزه گر حیات را ، رهایی را … در سینه دارید …
فقط شما می توانید به دادمان برسید …
به دادمان می رسید … به دادمان می رسید …