.......
یارا خدا کند که بیایی بیا بیا
از پشت ابر تیره ی هجران و بی کسی
تا چهره ات به ما بنَمایی بیا بیا
در شام تار ظلمت و شب های انتظار
تو جلوه گاه نور خدایی بیا بیا
بر قلب چون کویر و دل تشنه ی همه
باران لطف و مهر و صفایی بیا بیا
بی تو به کار ما دو هزاران گره فِتاد
تا از همه گره بگشایی بیا بیا
یعقوبِ انتظار تو دل های عالم اند
تو یوسف حریم ولایی بیا بیا
از کعبه کِی ندای اَنَا المهدی ات رسد
از بیت حق به ذکر و نوایی بیا بیا
با شوق پر زدن به حریم نگاه تو
دل ها شده چو مرغ هوایی بیا بیا
دل ها دگر به جانب دیگر نمی روند
ای مقتدای عشق نهایی بیا بیا
بنگر که ذوالفقار علی بی قرار توست
ای تک سوار صبح رهایی بیا بیا
........
ای تجلی آبی ترین آسمان امید
دلـــــها به یاد تو می تپد
و روشــــنی نگاه منتظران
به افق خورشید ظهـور توست
بیا و گـرد گامهایت را
توتیای چشــمانمان قرار ده
....
✍ آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا : اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است ! اگر کم کار کند، میگویند تنبل است ! اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند ! اگر جمعگرا باشد، میگویند بخیل است ! اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است ! اگر زبانآوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست ..! اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند میگویند ریاکاراست ! و اگر نکند میگویند کافراست و بیدین ..!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد و جز ازخداوند نباید ازکسی ترسید. پس آنچه باشید که دوست دارید. شاد باشید ؛ مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود.